de laatste dagen voor groep 3

Het zit er bijna op. Groep 3 is begonnen aan de laatste dagen. Vanwege ticket-perikelen moet Johan vandaag al vertrekken, Caroline en Wouter volgen zondag.
Hierbij de laatste bijdrage van Caroline:

Heel gek dat Johan vandaag weg gaat. Het gaat allemaal zo snel nu! Even om terug te gaan naar woensdagochtend: Wat een fantastische les heb ik meegemaakt! Ik kon gewoon niks verzinnen om aan te merken! De lerares, Dessy, gaf helemaal volgens het directe instructiemodel les. Ze besteedde genoeg tijd aan alle aspecten, ook aan de evaluatie. Alleen jammer dat het hoofd haar even kwam corrigeren, wat overigens nergens voor nodig was! Hetgeen het hoofd wilde doen, ging over het geven van Bahasa en hier lag niet de nadruk op bij de rekenles. Hierdoor liet ze het meisje wat voor de klas stond, zich heel onzeker voelen. Dit was namelijk al een van de minder sterke rekenaars. Gelukkig nam Dessy het daarna weer over en kon ze een compliment aan het meisje geven. Ook konden we naderhand tegen het hoofd zeggen dat ze dit beter op een andere manier kan doen. Gelukkig vatte ze dat goed op. Wat Dessy verder geweldig deed, was het geven van realistisch rekenen. Ze had als onderwerp het vermenigvuldigen. Best lastig om dat realistisch te doen. Om een voorbeeld te geven: 3x4=12: 3 potloden in 4 glazen= 3+3+3+3=12. Erg leuk om te zien! De kinderen begrepen het ook goed, Dessy vroeg ook om feedback. Dit kwam ook terug! Erg fijn, dit geeft zoveel energie!
Woensdagmiddag was het tijd voor de workshop Engels. De workshop was goed gelukt. We hadden dit keer een opkomst van 10 personen, dus het aantal verbetert zich al, haha. We zijn gestart met zingen, daarna hebben we de certificaten nog even doorgenomen. Daarna hebben we de groep geholpen met formulieren die ze moesten invullen. En daarna natuurlijk de conversatie in groepjes. Het idee van sneeuw vinden ze nog steeds helemaal te gek en toen ik vertelde dat het in Nederland gaat sneeuwen op donderdag, viel hun mond bijna open. Haha. Vooral toen ik nog even een foto liet zien van afgelopen winter, waarin je kinderen op een fiets ziet zitten tijdens een sneeuwstorm.
Gisteren heeft Johan muziekles gegeven, echt schitterend. De kinderen waren zo enthousiast en actief. Heerlijk om te zien. Daarna doorgegaan naar sd31 en tijdens het wachten maar even de hokey pokey op het schoolplein gedaan. Enkele kinderen wisten nog hoe deze ging en deden enthousiast mee. Voor we het wisten stonden we met de halve school de hokey pokey te doen! Geweldig!
Wij hebben vandaag lesgegeven op school 13, erg leuke school. De les ging goed, de kinderen waren erg enthousiast. Sommigen waren af en toe afgeleid, maar ik kon ze goed weer terugbrengen naar de les met hulp van hun eigen juf. Fijn dat ze ook ingreep! Ayu, de studente die ook naar Nederland komt, vroeg of zij vanochtend de taak van Fitria mocht overnemen en heeft voor mij als tolk gefungeerd. Fitria sprong af en toe bij om alles in goede banen te leiden. Zometeen gaan we Johan uitzwaaien op het vliegveld en ons voorbereiden op de laatste observatie. Daarna gaan we de tolken gedag zeggen, want zij vonden het ook wel heel leuk om nog even wat af te spreken voordat we weggaan. En dan is het zondag tijd voor het kopen van de laatste cadeautjes en tas inpakken voordat ook wij naar het vliegtuig vertrekken...

vervroegd afscheid

Om hopelijk nog afscheid te kunnen nemen van haar oma, en anders om er voor haar opa en familie te kunnen zijn, moest Anne Marjon Jonker dit keer eerder afscheid nemen van Atjeh dan gepland. Ze is vandaag naar Nederland vertrokken.
Anne, veel sterkte en ontzettend bedankt voor je super inzet voor het project, iedere keer weer!

nog één week er tegen aan!

De laatste week van het Utrechtse werkverblijf in Atjeh is begonnen. Caroline schrijft er over:
Vandaag hebben Wouter en ik eerst lesgegeven op school 8 en daarna geobserveerd op school 41. We hebben besloten dat wij ieder een klas voor onze rekening nemen. Ik ben vandaag naar kelas 3 gegaan en Wouter ging weer naar kelas 4. Omdat in kelas 3 al breuken waren gegeven, hebben we dezelfde les aangehouden als ik kelas 4. Zo konden ze een stapje verder gaan. Dit was prima te doen, ze wisten dat de essentie van breuken was dat elk stukje gelijk is. Dat was al een hele stap in de goede richting! Met een paar hele enthousiaste leerlingen en een paar mindere (eentje lag bijna te slapen in de klas), hebben we de lessen goed afgerond. Door naar de volgende school (41) voor de observasi! Hier hebben we allebei mogen genieten van een hele goede les. Volgens het directe instructiemodel EN realistisch rekenen. Heel fijn. Wel kreeg ik te horen van de lerares dat ze de workshop heel moeilijk te volgen vond, dus ze snapte het directe instructiemodel niet zo. Ondanks dat deed ze het ontzettend goed. Alleen als suggestie kunnen meegeven dat ze de evaluatietijd wat langer mag maken. Ook Wouter kon genieten van een hele goede les.
Verder hebben we nog even kennisgemaakt bij SD 31. Wat een verschil tussen de scholen! Bij 31, 13 en 7 kun je echt merken dat ze bezig zijn met de lokalen aantrekkelijker te maken en uitnodigend voor de kinderen. School 70 doen hun best, 8 en 41 lopen wat dat betreft echt achter. Zeker als je ziet dat alle materialen bij school 8 goed worden opgeborgen, maar zo goed dat je er alleen met een sleutel bij kunt. Morgen gaan we kijken of we dat kunnen aankaarten.

het wordt koud, echt!

Vandaag en gisteren hebben Anne, Caroline, Johan en Wouter voorbereidingsworkshops geleid voor de groep Atjese studenten, leerkrachten en opleidingsdocenten die eind februari voor drie weken naar Nederland komen voor het vervolg van deze uitwisseling. Anne vertelt:

Vandaag hadden we een hele leuke dag met de workshop voor de leerkrachten die naar Nederland komen. Wouter, Caroline en ik hadden op de gang onze warmste kleren aangetrokken terwijl Johan bezig was met een woordweb over Nederland.Wouter had zelfs een muts bij zich! Toen we binnenkwamen met onze oververhitte rode hoofden in onze veel te dikke kleren was de verbazing enorm groot. Wat een fantastische reactie was dat om te zien! Het was de hitte 100 % waard.

Ze kunnen zich totaal niet voorstellen dat het zo koud zal zijn.
- Draag je zoveel lagen over elkaar ?
- Zijn deze schoenen goed genoeg als ik naar Nederland ga?
Nee, want als het regent heb je alsnog natte voeten.
- Sandalen? Nee die zijn echt veel te koud in februari!
- Kan ik deze jas aandoen? Ja, dat kan wel, maar dan moet je er een hele dikke trui onder doen.

Verder hebben we de leerkrachten / studenten /docenten een werkblad gegeven waarop ze zichzelf moesten voorstellen. Vervolgens hebben ze zich aan elkaar voorgesteld in het Engels. Dit was ook echt een groot succes. Iedereen liep door elkaar en stelde zich aan degene voor die ze tegenkwamen. Er ontstonden hele leuke gesprekken. Wij hebben ons toch nog verbaasd over het Engels wat we gehoord hebben. Na de gesprekjes kregen ze de opdracht om in volgorde te gaan staan van : I don't speak English tot I speak English very well. Dit ging heel bescheiden en toch zeker ook heel goed. Er werd goed overlegd en ze waren het met elkaar eens over de volgorde.
In groepjes van gemengde niveau's hebben ze over Nederland gepraat. Transport, Food, Supermarket, Shopping. Johan heeft ze ook nog even flink voor de gek gehouden door te zeggen dat er geen rijst verkrijgbaar is in Nederland.

Verder hebben we muziek gemaakt en informatie gegeven over Nederland en het onderwijs in Nederland d.m.v. een powerpointpresentatie. Het was een zeer geslaagde middag! Ibu Tuti wil eigenlijk dat we vanaf nu iedere dag een workshop komen geven.

Voor mij waren alle leerkrachten bekend aangezien ik daar vorig jaar heel enthousiast mee heb gewerkt. Ik werd ook erg blij van de selectie die nu gemaakt is. De studenten zijn voor mij allemaal nieuw, maar heel erg enthousiast. Nu was de groep nog niet compleet, want doordat het nieuwjaarsdag was waren er nu in totaal 10 mensen van de 21 die meegaan naar Nederland. We hebben een absentielijst bijgehouden en hopen op een grote opkomst de volgende keer. We zijn een half uur later begonnen, maar hebben wel ons hele programma binnen de tijd kunnen doen.

Op de opkomst na was deze bijeenkomst echt helemaal geslaagd!

leuke en wat minder leuke verrassingen

Het is nooit anders geweest, maar ook deze week zijn er voor groep 3 leuke, maar af en toe ook wat minder leuke verrassingen. Caroline licht toe:
Vandaag is natuurlijk het slachtfeest, dus alles is dicht. Helaas hadden de scholen gisteren dus ook bedacht dicht te gaan, dus ik voel ook de frustratie. Gelukkig ook heel veel positiviteit dankzij scholen 13 en 7, om te zien dat er wat met de materialen wordt gedaan. Vandaag zijn we naar Fitria Jha geweest en ook daar krijg ik heel veel positiviteit van. Ze is zo ontzettend eager en enthousiast. Wat een goede aanwinst voor de groep!
Morgen kunnen we gelukkig de workshop geven, dus dan komt het helemaal goed. En maandag en dinsdag willen we gewoon combinaties maken, zodat we alsnog op elke school een observasi kunnen doen. Dus uiteindelijk komt het ook weer allemaal goed!
Wouter heeft helaas wat last van zijn buik, dus bleef vandaag thuis terwijl wij de kampong ingingen. Weer veel lieve en enthousiaste mensen ontmoet en zijn ook bij iemand thuis uitgenodigd, waar we thee hebben gedronken. We mochten uiteraard mee eten, maar hoe leg je uit dat je vegetariër bent op de dag van het slachtfeest? We hadden gelukkig net ontbeten, dus dat was een goede reden. Veel foto's ook kunnen nemen van geslachte koeien en geiten, helemaal niet verkeerd om vegetariër te zijn, haha!
Anne vult aan:
Gisteravond was er een optocht in Banda Aceh. Wagens gevolgd door een groep mannen met fakkels. Bijzonder om even te zien, maar op een gegeven moment zijn we gevlucht voor het moskeegeluid dat erg hard uit de speakers kwam. Stiekem was dat nog erg goed getimed, want toen we bij de becak waren was de optocht afgelopen.

meer goede ervaringen en nog een bruiloft

Terwijl Jan, Hans, Marco, Josje en ik fantastisch ontvangen werden op Schiphol en wij een weekend lang fijn bijgekomen zijn met de eigen families, gaan de activiteiten in Atjeh in volle gang door. Zo is er wéér een bruiloft bezocht (de dochter van het schoolhoofd van SD70). Maar dat is lang niet alles. De laatste ontwikkelingen volgens Caroline:
We hebben vandaag weer een les gegeven en er werd heel enthousiast gereageerd! Helaas hadden wij weer geen rekenleraar, maar hij had al wel plannen (de rekenlerares woont namelijk ver hier vandaan en moet haar bruiloft voorbereiden). We zijn ook op school 13 en 8 geweest, geweldig om te zien dat hier wel al het materiaal wordt ingezet! Zo fijn dat ze hier echt al verder mee zijn! Het is een veel rijkere leeromgeven dan school 79 en 41. Dit doet echt goed!
Anne vult daar bij aan:
De leerkracht waar ik vorige keer erg veel mee bereikt heb staat nog steeds in dezelfde groep. Zij geeft nu sociale vaardigheden in plaats van rekenen. Ik begreep dit niet zo goed aangezien een leerkracht op de basisschool toch alle vakken geeft? Toen we gisteren aankwamen op de school stonden alle tafels apart en vandaag hadden zowel klas 2 als klas 3 de tafels in groepjes gezet. De leerkracht van klas 2 vertelde dat ze dit af en toe deed bij een les toen ik ernaar vroeg.
Met het geld voor materialen gaan we een timmerman inhuren. Waarom: omdat er veel materiaal dat nog goed bruikbaar is, nu vaak als afgedankt in een hoek ligt te verpieteren. Anne vult weer aan:
"We hebben bedacht om overal prikborden op te laten hangen zodat er overal makkelijk werkjes aan de muur gehangen kunnen worden. We willen verder leerlingkasten laten maken zodat er ook materiaal in de klas bewaard kan worden. Misschien moet er dan wel een slot op, maar het zou erg fijn zijn als het materiaal meer in de klas komt.
Dit idee hebben we ook met betrekking tot een boekenkast...."

Off we go

En weer is er een afscheid in het Yellow House. Josje, Marco en ik vertrekken en bedanken het personeel voor de ontzettend goede zorg. Het eten was geweldig, de kamers altijd verzorgd en de was iedere dag weer schoon. En als er wat was, dan stond er altijd iemand klaar om het op te lossen. Je zou het als vanzelfsprekend gaan ervaren als je niet beter wist.

Anne, Caroline en Wouter blijven met Johan achter. Vol goede zin want de ervaringen op de scholen zijn weer super - het wordt een beetje saai misschien om te lezen, maar zo is het nu eenmaal gewoon :-). Op school 70 blijkt dat de rekenworkshops erg goed aangeslagen zijn en dat er volop mee in de klassen wordt gewerkt. Wat ook leuk is: de kinderen in klas 6 spreken een behoorlijke mond Engels. Aangemoedigd door hun leerkracht en de schoolleider, die komend voorjaar naar Nederland komen en vanaf afgelopen januari op cursus zijn.
Ondertussen realiseer ik me dat dit mijn laatste bijdrage voor dit blog is, dat ik vanuit Banda Atjeh (om precies te zijn: vanaf de luchthaven) zal versturen. Vanaf nu plaats ik weer vanaf afstand, namelijk vanuit Nederland. Het zal weer even wennen worden. Van de leerkrachten, studenten en opleiders neem ik nog niet al te zeer afscheid, over een paar maanden werken we verder in Utrecht. Maar voor het overige: Dag leerlingen, dag labi-labi-drivers, dag lieve mensen, dag mysterieuze heilige gekko.... dag Atjeh, het ga jullie goed!

groep 3 is veilig aangekomen

Ook de derde KSU en DomstadHU groep van dit najaar is veilig in het Yellow House aangekomen! Na een lange en daarmee behoorlijk vermoeiende reis zijn Anne, Caroline en Wouter bij ons aan tafel aangeschoven om gelijk aan een smakelijke eerste Atjese avondmaaltijd te beginnen. Nu (het is half negen als ik dit schrijf) liggen ze al op één oor en waarschijnlijk in diepe slaap: na 24 uur reizen moet er nodig bijgetankt worden.
Morgenochtend gaat ook voor hen het traject met en op de scholen beginnen, allereerst door op drie scholen kennis te maken. En we (Josje en ik) hoorden het vandaag nog eens van Pak Sulaiman, de directeur van de Atjese pabo: het traject maakt deze weken erg veel (positiefs) los op de scholen en onder studenten. Misschien nóg wel meer dan bij voorgaande keren, omdat de samenwerking steeds strakker en gestroomlijnder gaat en dat ontgaat de leerkrachten en studenten niet. Er wordt dan ook al weken in de groepen gegrapt: zullen we met deze club een school starten? Pas op, het zou er zo maar van kunnen komen…. En als ouder zou ik mijn kind er zo naar toe brengen!