Nieuwe ronde...
Maandagmiddag. “Onze” groepjes komen terug van hun nieuwe scholen. Net gewend op de scholen van vorige week (maar daar is na een week de workshopinhoud afgerond) is het weer even wennen op de nieuwe scholen. En dat ondanks de uitgebreide briefing afgelopen weekend (“waar je op die school vooral op moet letten…. “).
Ik zal niet alle scholen langsgaan, maar de ervaringen lopen net als begin vorige week weer sterk uiteen. Van euforisch tot ronduit teleurgesteld. De extremen:
Op school 3 wordt deze week muziek, drama en dans gegeven door Anne, Evelien en Jeppe. De eerste dag is direct een topdag. De leerlingen en leerkrachten vinden de workshops geweldig en de dag gaat eigenlijk te snel voorbij. “Can’t wait for more” is het motto hier.
Dat motto gaat niet op voor school 2, waar Bonnie, Dianne en Nanda scienceworkshops geven maar die vooral lang op de labi labi terug moeten wachten omdat het rooster niet meer dan één uur workshops toelaat. Hoewel deze school vorige week òm was bij de rekenworkshops lijkt het nu weer van voren af aan te moeten gaan bij de science workshops. Jammer.
Ook in de categorie jammer: er moeten vandaag 5 mensen thuis blijven vanwege fysieke problemen. Gelukkig bij niemand verontrustend, maar toch: het is een hele aanslag op een groep van 18 personen. Atjeese humor: “stomach problems, run to toilet, ha ha ha, yes, is no good ha ha ha”. Nou ja, je kunt er inderdaad maar beter de lol van blijven inzien. Al is het voor de betrokkenen op het moment minder lollig (achteraf vaak weer wel). Inmiddels lijkt het bij de meeste “slachtoffers” beter te gaan, dus we houden goede moed voor morgen.
posted by KSU voor Atjeh at 4:59 p.m.
2 Comments:
Lieve mensen,
Wat ik elke keer lees komt mij zo Indonesisch bekend voor. Er is niemand op de wereld die zo kan knikken met zijn hoofd zodat je achteraf niet weet of 'ja'is bedoeld of 'nee'. En dat kan alleen maar bij de Indonesier, ik weet er alles van want ben ermee opgegroeid. En tegelijkertijd lees ik de Nederlandse inzet en betrokkenheid. Ga alsjeblieft door en stel je doelen desnoods bij en aan. Met spanning en warmte lees ik elke keer het verslag. Voor mij zo dichtbij en ook zo veraf. En wat het fysieke ongemak betreft: ook als jullie weer thuis zijn zal het weer wennen worden aan dit ritme. En wees er maar op voorbereid, je kunt ook hier weer ziek worden! Veel sterkte allemaal en maak er iets goeds van!
Pierre Pourchez
Blaricum
Dag allemaal,
Wat zijn jullie hard aan het werk, zeg! Het is bijzonder om vanaf mijn bureau op Domstad jullie verhalen te kunnen lezen en de foto's te kunnen zien. Ik word ook steeds benieuwder naar de "live-verhalen". Ik wens jullie nog hele goede laatste dagen toe. Ik hoop voor degenen waarbij het moeizamer loopt op de school, dat dit bijtrekt en dat het toch zinvol is voor collega's daar en voor jullie. Voor wat betreft jullie gezondheid: veel beterschap! Ik sluit mij aan bij de vorige schrijver (Pierre): ook hier kun je ziek worden. Sterker nog, er zijn vrij veel mensen ziek! Al brengen ze vermoedelijk minder tijd op de wc door dan jullie:-). Het hoort er een beetje bij, ben ik bang... Maar zet nog een paar dagen alle zintuigen open en geniet van jullie unieke ervaringen!
Groeten, Ada Ruis
Hogeschool Domstad
Een reactie posten
<< Home