Aan de slag

Dinsdagavond zeven uur. We doen een rondje eerste ervaringen op de scholen. Iedereen is vandaag voor het eerst aan het werk geweest op één van de zes scholen. De ervaringen lopen sterk uiteen maar er is ook wel een rode draad te ontdekken.
School 1, rekenen, gegeven door Muriël en Sasha.
Sasha en Muriël beginnen (op verzoek van het schoolhoofd) met een uurtje observatie. Het beeld van de school, gisteren bezocht door de hele groep, moet weer wat bijgesteld worden. De orde van de dag ervoor lijkt voor een deel cosmetisch te zijn geweest, want in de gisteren geconcentreerd werkende onderbouwgroepen wordt vandaag een papieren-vliegtuigjes-gevecht gehouden. De leerkracht houdt zich liever niet bezig met klassenmanagement en gaat stoïcijns door met haar instructie (over de hoofden van haar doelgroep heen).
Eenmaal zelf aan de slag blijkt dat er toch redelijk goed aan de doelen gewerkt kan worden en toont Lylis zich weer een geweldige tolk-en-leerkracht-in-één. Sasha en Muriël geven beiden aan wel weer even te moeten wennen aan het bijgestelde beeld na de hoge verwachtingen op basis van het bezoek van gisteren.
School 2, rekenen, gegeven door Arlette en Tessa.
Hier een ander, vrolijker stemmend beeld. De school had de dag ervoor (terecht) aangegeven niet zo blij te zijn met de slechte communicatie – zij zijn niet de enigen die daar van balen deze dagen – en gaf bij aanvang aan dat één of anderhalve dag rekenworkshops ipv vijf dagen beter bij de school zouden passen. Arlette en Tessa gaan aan de slag met realistisch rekenen in de middenbouw en na nog geen uur komen nieuwsgierige leerkrachten van andere groepen binnen, kijken een uurtje de kat uit de boom, zien dat hier iets erg boeiends gebeurt en beginnen een rooster te maken voor de komende week. Komende vier dagen zijn Arlette en Tessa “onder de pannen”. Fijn om een kritische school te treffen.
School 3, bewegingsonderwijs, gegeven door Erna, Jeske, Marielle en Sanne. Een feestje. De school ziet er geweldig uit, goed onderhouden met veel bloemen en planten rond het plein. De organisatie is goed en er zijn sinds enkele maanden twee speciaal aangestelde leerkrachten bewegingsonderwijs. Met hen wordt de volle ochtend enthousiast samengewerkt en uitgewisseld. Het programma sluit perfect aan op de behoeften ter plekke.


School 4, science (wereldorientatie), gegeven door Bonnie, Dianne, Nanda en André.
De aankomst blijkt representatief voor de sfeer. Het gebouw, slechts anderhalf jaar oud, ziet er al verweerd uit. Het kan een verfje gebruiken. De leerkrachten die we aantreffen (de helft van wie er hoort te zijn – de rest zit elders op vergaderingen, trainingen, is net verhuisd of ligt in het ziekenhuis) ogen vermoeid en zijn verrast door onze komst. De directeur is bij Education International voor een training (hopelijk wordt daar ook aandacht geschonken aan communicatievaardigheden, want zij is wel op de hoogte gebracht van ons programma). Maar eenmaal in gesprek met de leerkrachten over wat we komen doen, blijkt dat wie er wel is, geïnteresseerd is in wat we komen doen. Men reageert enthousiast op onze themamap (in Bahasa Indonesia) en begint direct met kritische vragen. Mooi! Minder mooi is dat door alle afwezigheid van collega’s de schooldag ingekort is tot 10.30 uur. In overleg met de leerkrachten besluiten we de onderbouwworkshop van 9.45 tot 11.15 te geven. De leerlingen zijn laaiend enthousiast over wat Bonnie (met hulp van Fitri, onze tolk) te bieden heeft. Een les waarbij geleerd wordt én tegelijk creatief gewerkt wordt. Ook de leerkrachten vinden het boeiend. Zo boeiend dat de overige klassen vrijaf hebben op het schoolplein en regelmatig komen buurten om te zien wat die witneuzen aan het doen zijn.

Tijdens de evaluatie na de les tonen de overgebleven drie leerkrachten hun enthousiasme, excuseren ze zich voor de armoede van hun school en hun leerlingen (ik geloof dat het ons daarna lukt om duidelijk te maken dat het juist ons doel is om iets voor de meest kansarmen te betekenen) en worden we hartelijk uitgenodigd en aangemoedigd voor de volgende dag.
School 5, drama, muziek en dans, gegeven door Anita, Jeppe en Evelien.
Eén groot feest. Zowel de leerkrachten als de leerlingen vinden het geweldig en de doelen blijken prima aan te sluiten bij de eerder aangegeven behoefte. Hier weet men wel dat we komen en wat we komen doen. Het kán dus wel goed gecommuniceerd worden.
School 6, drama, muziek en dans, gegeven door Anne en Johan.
School 6 is weer het warme bad als vanouds. Onderwijskundig kraakt het daar best, maar de sfeer maakt het erg bijzonder. De leerkrachten zijn zo blij met onze komst dat direct besloten wordt om de activiteiten met alle leerlingen tegelijk te doen. Best uitdagend, maar ook hier blijkt het een enorm voordeel dat Johan de taal en cultuur als geen ander begrijpt. Helemaal geen minpuntjes: ja toch wel. Enkele leerkrachten geven aan dat het onhandig is dat alle materialen die de vorige keer gegeven zijn, achter slot en grendel liggen bij de directeur. Als de directeur er namelijk niet is, kan niemand er bij. Dat zou toch anders moeten kunnen.

Educational International, door de hele groep bezocht na de eerste workshops (en een lunchpauze).
Jerome Fernandez neemt de tijd om de groep welkom te heten en geeft een erg openhartig verhaal over de situatie op de scholen: de herbouw is vrijwel voltooid, er worden veel trainingen gegeven, so far so good. Maar... lang niet alle schoolhoofden en leerkrachten zijn opgewassen voor het werk. Sommige zelfs volkomen ongeschikt en door de overheid geplaatst / gedropt. Sommige posities blijken te zijn gekocht. Zijn ergernis hierover is groot en oprecht. We delen onze zorg over het beperkte schoolmateriaal met hem. Hij is het hier mee eens. We worden uitgenodigd voor een diner morgen en een afvaardiging is ook welkom bij de training van schoolhoofden om daar samen met hem enkele zorgen (op een subtiele manier) kenbaar te maken. Hij geeft aan bijzonder blij te zijn met onze aanpak (liever nog wat langer blijven per workshopreis!). Na ruim een uur nemen we voor vandaag afscheid, morgen verder. Een erg prettig bezoek.