Lamdinghin

Vandaag had ik deel 2 van de uitwisselingsreisvoorbereidingssessie (leuk voor scrabble) met Ibu Rahmah en Ibu Tuti op Unsyiah. En dat ging - het moet niet gekker worden... - weer zoals afgelopen zondag: vlot en constructief. Het programma voor het voorjaar wordt mooi: lekker vol maar met goede opbouw met als climax een seminar - gevuld met bijdragen door de deelnemers van voorgaande weken - voor half Atjeh. Dat laatste is iets overdreven, maar het wordt wel “volle bak”.

Daarvoor was ik getuige van een mooie ochtend op de school van Lamdinghin. Hier was duidelijk dat de computers flink gebruikt worden – de schoolleider kwam aanzetten met een enorm pakket extra aangeschafte software, de leerlingen lieten zien welke rekenspelletjes ze allemaal kenden en de animo voor een training voor leerkrachten was direct groot. Hier zijn alle IT-stimuleringsmaatregelen dus zeker op z’n plek. Goed om te zien. De nieuwe printer was dan ook bijzonder welkom. Ook leuk om te merken: Op deze school wordt nu al uitgekeken naar de nieuwe rekenworkshops in april/mei. De schoolleider was nog vol op de activiteiten van februari tot juni 2009. Hij zei: “Dankzij deze (realistisch) rekenactiviteiten zijn tien van onze leerlingen uitgekozen voor de nationale rekenolympiade!” En hij vroeg: “are Anne and Jeske also coming again, please?”



Op diezelfde school de premiere van “Syawal” voor Atjees jeugdpubliek: de hoogste klas mocht samen met de leerkrachten kijken, waarna Wilma een creatieve workshop verzorgde rondom troost. Er werd erg open over (eigen) ervaringen gesproken in een erg goede sfeer. De documentaire viel hier dus erg goed: niemand sloeg totaal dicht en iedereen nam deel in het gesprek en de activiteit die volgde. Dit is natuurlijk geen garantie voor reacties elders, maar wel weer een signaal dat dit document goed ingezet kan worden binnen activiteiten hier.

Op het moment dat ik dit schrijf houdt Wilma een gesprek met de lokale televisie; goede kans dat de documentaire straks ook hier op tv te zien zal zijn.

To be continued…

Ps: ook na 4 dagen niets gemerkt van enige verandering hier. Het is overal nog even gemoedelijk en gastvrij als voorheen en we kunnen gaan en staan waar we willen. En ja, er zijn nog steeds veel vrouwen in spijkerbroek en wie geen moslim is (maar wel vrouw) draagt - als voorheen - geen hoofddoek…