Tegenstellingen in Aceh

Een bijdrage van Helma en Rianne:


We hebben nu al veel scholen gezien en ontdekken steeds meer verschillen tussen de scholen, de leerkrachten en leerlingen. Op de vorige school hing er een heel fijne sfeer: kinderen en leerkrachten gingen vriendelijk met elkaar om en er was veel aandacht voor elkaar. Op de school van vandaag schrokken we van de manier waarop kinderen met elkaar omgingen: duwen, vechten, slaan met een liniaal. De headmaster vroeg ons om hulp bij het orde houden in de klas. Dit blijkt echt nodig! Veel leerkrachten hebben het klassenmanagement (nog) niet in de vingers. Ze richten hun aandacht op één kind en de rest doet waar het zin in heeft: rennen door de klas, schreeuwen naar een vriendje buiten, hinkelen in klaslokaal, of gewoon eventjes naar buiten lopen. Als de leerkracht opkijkt, zegt ze er meestal wel iets van, maar dat duurt dan even. Daarna blijven de kinderen hetzelfde gedrag vertonen. Wat me vandaag erg is bijgebleven: de leerkracht hielp een meisje met haar werk. Een joingetje kwam er bij staan, want hij had ook een vraag. De leerkracht bleef het meisje helpen, nadat het jongetje een paar keer ibu (mevrouw) had gezegd. Daarna schreeuwde hij echt keihard IBUUUUU door de klas en toen ging de leerkracht hem helpen! En zo kreeg hij met zijn gedrag de aandacht die hij wilde. Fascinerend, maar moeilijk te bevatten!

Scholen krijgen soms materialen waarmee ze niet mee uit de voeten kunnen. Bijvoorbeeld: een kopieerapparaat…. Deze stond al weken keurig te wachten om uitgepakt en aangesloten te worden, want ze wisten niet hoe dit moest. Voor ons, technische vrouwelijke Belanda’s, was dit natuurlijk een fluitje van een cent. Helaas klopte de gebruiksaanwijzing niet helemaal, maar met wat passen en meten kwamen we er toch wel uit. Helaas had de headmaster geen A4-papier en was het stopcontact een beetje bruin uitgeslagen, maar door de randjes van het papier af te knippen en op A4-formaat te krijgen, lukte het ons om de eerste kopietjes te maken! Deze hadden we nodig voor onze eigen observatielijst. We staan er versteld van hoe vanzelfsprekend wij ervan uit gaan dat het altijd allemaal aanwezig is en ook werkt. Kortom: het was weer een leerzame en interessante dag.